منطقه طلایی مدیریت

تجارت اینترنتی به وسیله ی شرکت های هرمی

تجارت اینترنتی به وسیله ی شرکت های هرمی

 منبع : پایگاه اطلاع رسانی اصلاح

 

می گویند گلدکوئیست، رؤیای ثروتمند شدن و تجارت از طریق اینترنت است. اما به صورتی کاملاً مخصوص، چند شرکت با نام ها و نشان های مختلف، تجارت اینترنتی می کنند که یکی از این نام ها گلدکوئیست است. Guestبه معنای جستجو و Goldبه معنای طلا که به طور کامل به معنی جستجوگران طلا است.      

تجارت یکی از ارکان مهم در زندگی انسان است که شکل اولیه آن با دادوستد کالا با کالا (پایاپای) صورت گرفته است. تجارت نیز همگام با پیشرفت علم و تکنولوژی در دنیای مدرن، روند رو به رشد سریعی داشته است به طوری که در سال های اخیر توجه اکثر شرکت ها و بازرگانان را به خود جلب نموده است. «بازاریابی شبکه ای» یا همان تجارت الکترونیکی در فضای گسترده ی اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد به دلیل وجود امکاناتی برای تبلیغات و برقرار کردن ارتباطات مؤثر در سطحی گسترده و کم هزینه در دنیای نامحدود انترنت، شرکت های تجاری اقدام به ارائه کالا و تبلیغات و خرید و فروش های خود در این عرصه ی جذاب و پردرآمد نموده اند.

در ادامه ضمن معرفی، به اختصار به مزایا و معایب یکی از شرکت ها و کمپانی هایی که به صورت اینترنتی با نام «گلدکوئیست» مشغول بازاریابی است می پردازیم. سپس به فتوای جمعی از مفتیان جهان اسلام در رابطه با چنین شرکت های هرمی با هر عنوانی که باشند خواهیم پرداخت.

 

● گُلدکوئیست چیست؟

 

می گویند گلدکوئیست، رؤیای ثروتمند شدن و تجارت از طریق اینترنت است. اما به صورتی کاملاً مخصوص، چند شرکت با نام ها و نشان های مختلف، تجارت اینترنتی می کنند که یکی از این نام ها گلدکوئیست است. Guestبه معنای جستجو و Goldبه معنای طلا که به طور کامل به معنی جستجوگران طلا است.

 

شنیده ها حاکی از این است که دفتر مرکزی گلدکوئیست در هنگ کنگ است و نزدیک ترین دفتر نمایندگی آن به ایران در دبی است. کار آنانی که وارد شبکه می شوند فقط «بازاریابی» است و به این طریق مشتری های زیادی را به این شبکه وصل می کنند. طرف داران چنین شرکت هایی بیشتر افراد متوسط جامعه یعنی کسانی که در رؤیای ثروتمند شدن هستند می باشند.

 

● شرایط رد و بدل شدن پول

 

تحقیقات نشان می دهد که این معامله توسط عده ای از افراد که دارای حساب های ارزی و کارت های اعتباری جهانی هستند، انجام می شود. به عبارتی بهتر؛ هیچ فعالیت پولی در شبکه بانکی ایران صورت نمی پذیرد. افرادی که وارد شبکه ی گلدکوئیست می شوند برای هر خرید پس از پرداخت پول به حساب این شرکت «ای، کُد»هایی که از طریق پست اینترنتی به آدرس واریزکنندگان دریافت می کنند که شامل کد و رمز مخصوص است. هر فرد جدید با وارد کردن این کُد در صفحه خرید سایت اینترنتی گلدکوئیست می تواند، عضو جدید و خریدار یکی از محصولات شرکت باشد. اگر کسی به مرحله ی دریافت پورسانت برسد، باید حسابی را در دوبی معرفی کند تا پول به حساب او واریز گردد. آنان به خاطر این که روزی حساب هایشان مسدود نشود، تمامی عملیات بانکی خود را در خارج از ایران انجام می دهند.

 

● برخی مزایای این طرح بنا به ادعای طرفداران شرکت های هرمی:

 

۱) کم بودن میزان سرمایه گذاری.

 

۲) در صورت بروز اشکال و نقض مقررات کمپانی مذکور از طریق پلیس بین المللی (انترپول) مورد مؤاخذه قرار می گیرد.

 

۳) حمایت کامل از لیدرهای اصلی و در اختیار قرار دادن جدیدترین اطلاعات به آنان و دعوت از افراد برای شرکت در همایش های بین المللی کمپانی.

 

۴) حذف واسطه های تجاری که باعث افزایش بی مورد قیمت محصول می شوند و ارتباط مستقیم افراد با کمپانی از طریق اینترنتی.

 

۵) تقویت بنیه ی مالی و بی نیاز نمودن افراد از وابستگی شدید به اقتصاد دولتی.

 

۶) سود بیشتر در ازای فعالیت زیادتر نه سرمایه گذاری بیشتر.

 

۷) داشتن یک سازمان قضایی مستقل و هم چنین داشتن نماینده ی حقوقی ـ قضایی در دیوان لاهه.

 

برخی معایب این طرح:

 

۱) طبق حدیثی از پیامبر اکرم(ص) که فرموده است: «هر معامله ای که در آن شبهه وجود داشته باشد از آن خودداری نمائید.» چون در این سیستم شبهه ای جدّی وجود دارد پرهیز از آن ضروری است. شبهه بدین شرح می باشد:

 

از آیات قرآن چنین برداشت می شود که بیع صحیح وقتی صورت می گیرد که دو طرف مورد معامله مشخص باشند و کالاهایی که مبادله می شود در دسترس باشد و شناخت واقعی از جنس بدست آید. نه به مانند شرکت مذکور قبل از هرگونه بیعی مشخص باید دو شاخه شش نفری را وادار به پرداخت بیع نماید.

 

۲) نحوه ی بازاریابی کمپانی در حال حاضر با فرهنگ عمومی جامعه ی ما مطابقت ندارد. انجام چنین کاری برای افراد ناشناخته و گمنام در جامعه که نگران لطمه دار شدن شخصیت خود نیستند شاید مشکلی ایجاد نکند، اما فردی که دارای موقعیت خوبی در اجتماع می باشد طبیعی است که انجام چنین تجارتی در اذهان عمومی به موقعیت او خدشه ی جدی وارد می نماید.

 

۳) طولانی بودن مدت ارائه پورسانت به افراد و همچنین ارسال محصول و نحوه ی رسیدن آن به دست مشتری در هاله ای از ابهام است که باعث سلب اعتماد در افراد شده است.

 

۴) نداشتن هیچ نوع تعهد نسبت به بازپرداخت سرمایه افراد در صورت انصراف از ادامه ی فعالیت.

 

۵) رأی قطعی علما و مفتیان مبنی بر حرام بودن کار در چنین شرکت هایی که در ادامه ی بحث قسمتی از آنان ارائه خواهند شد.

 

۶) در سیستم فوق ارزش سکّه خیلی کمتر از ارزش کاذبی است که شرکت برای آن تبلیغ می کند. در برخی مواقع ارزش واقعی آن هنگام فروش به یک سوم تنزل می کند. یعنی فردی که ۶۰۰.۰۰۰ تومان برای خرید سکّه پرداخت کرده است پس از تحویل گرفتن آن با مراجعه به بازار برای فروش، بهای آن تنها ۲۰۰.۰۰۰ تومان تعیین گردیده است!

 

۷) ارزی که از کشور صادر می شود با ارزی که در مقابل آن وارد می شود قابل مقایسه نیست و قطعاً تعادل اقتصادی کشور را به هم می زند. این امر به ضرر مملکت خواهد بود که به تبع آن مردم و حاکمان ضررمند خواهند بود. طبیعتاً در شرایط ناهموار اقتصادی نیز آن که بیشتر ضرر می بینند مردم، خصوصاً قشر متوسط و فقیر جامعه خواهند بود. مثلاً اگر کسی که در این چرخه شرکت می کند و افراد زیادی را هم با هزار تکاپو وارد این چرخه کرده است و همه ی آن ها ارزان ترین کالا که قیمتش ۶۰۰ دلار است را خریداری کنند، اگر تعدادشان به ۱۰۰ نفر برسد و آن فرد خوش شانس باشد که این شاخه ها متوقف نشوند، چیزی حدود ۶۳ هزار دلار ارز از مملکت خارج می شود. یعنی به عبارتی پنجاه میلیون و چهارصد هزار تومان که تنها «دو درصد» سود، عاید شما می شود.

 

۸) تأسیس این گونه شرکت ها براساس موازین شرعی و قانونی صورت نگرفته است و نمایندگی آن در کشور ما اجازه ی فعالیت ندارد. و هر لحظه احتمال برخورد قضایی وجود دارد که در این صورت شخص چگونه می تواند جوابگوی سرمایه ی از دست رفته ی خود و زیرمجموعه های خود خواهد شد.

 

۹) این سیستم به مانند نردبانی است که با سرمایه افراد، عده ای کم از آن بالا می روند و سود سرشاری را نصیب خود و شرکت مذکور می کنند و حداقل سود حاصل را جهت تبلیغات و جذب افراد دیگر به حساب برخی افراد مورد نظر واریز می کنند که کاملاً با عدالت اجتماعی و سیستم اقتصادی کشورها در تناقض است و به جای پر کردن شکاف های طبقاتی به آن ها دامن می زند. شرکت زمانی پورسانت می دهد که شخص به غیر از پرداخت نمودن مبلغ عضوی خود باید دو شاخه ی ۳ نفری افراد را جذب کند. یعنی بعد از پرداخت حداقل چهار میلیون تومان به شرکت در مقابل آن جایزه ی ۲۵۰ دلاری که معادل ۲۲۰.۰۰۰ هزار تومان است دریافت می کند. با این حساب همه چیز به نفع شرکت گلدکوئیست طراحی شده است. اگر پورسانتی که به افراد در طبقات بالای هرم پرداخت می گردد احتساب گردد باز مبالغ مستقیمی به نفع شرکت باقی خواهد ماند و حداقل آن این است که شرکت از محل فروش سکّه هایی با سه برابر قیمت واقعی آن ها پول خوبی را به جیب زده و برا یواسطه های خود از همان پول مبلغی به عنوان جایزه تعیین کرده است.

 

۱۰) محسوس نبودن کار کمپانی و عدم دسترسی مستقیم افراد به اعضای هیأت مدیره. این امر در شرایطی مشکل ایجاد می کند که افراد شرکت که پول به حساب آن ها واریز می شود، یکباره بخواهند کار خود را تعطیل نموده و با این فرض که قانون نیز کار آنان را پیگیری می کند، به هر ترتیب خود را از دست قانون پنهان نگه دارند. در این شرایط تکلیف سرمایه گذاران که در مناطق مختلف جهان سرمایه ی خود را تقدیم کرده و پول دوستان و اقوام خود را به حساب شرکت ریخته اند شکایت خود را به کجا ببرند و کدام وسایل جامانده را بفروش برسانند تا به سرمایه ی خود دست یابند؟ آیا هیچ کدام از واسطه ها آماده هستند قراردادی با زیرمجموعه های خودامضا نموده و به عنوان مثال با چک معتبر یا سفته ی بانکی و ... برگشت اصل سرمایه را در صورت پیش آمدن چنین مشکلاتی تضمین نمایند؟ و ... .

 

۱۱) هدر دادن سرمایه فکری و عملی و علمی افراد. گزارشات حاکی از این است(۱) که درصدی از دانشجویان – که دارای آرزوهای دور و دراز برای زندگی خود هستند و نیز به دلیل آشنایی با اینترنت و ... – جذب تجارت هایی از نوع فوق شده اند. آنان با جذب سرمایه ی خانواده های خود که اکثراً از طریق فروش طلای زنان خانواده، قرض گرفتن و ... –به دلیل فقر مالی تأمین کرده اند، سرگرم چنین مسائلی شده اند. میأسفانه گاهاً برخی از اساتید دانشگاه ها و معلمان و کارمندان سایر ادارات نیز که تحصیل کردگان جامعه محسوب می شوند به جای انجام خدمات در راستای وظایف شغلی خود به چنین تجارتی مشغول خواهند شد.

 

اگر فرض را بر این بگذاریم که در پی تبلیغات سوداگران این تجارت ویران گر، مهندسان، پزشکان و سایر اقشار تأثیرگذار دیگر نیز به این تجارت روی بیاورند و طبق وعده های مبلغان مزبور دارای درآمدهای سرسام آوری شوند، آیا آماده اند در مقابل دست مزدهایی که تا کنون گرفته اند به خدمات رسانی بپردازند؟ با چه سرمایه ای می توان آنان را قانع کرد که از چنینی سود سحرآسایی که با واریز کردن سرمایه ی نزدیکان و معتمدان خود به حساب شرکت به آن دست یافته اند دست بردارند. اگر چنین سود بالایی که از آن سخن رانده می شود، نصیب اقشار فوق نشود، چه کسی پاسخ گوی این شکست علمی و فرهنگی جامعه خواهد بود و تاوان آن را چه کسی پرداخت خواهد نمود.

 

۱۲) تجارت الکترونیکی از نوع گلدکوئیست تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آن چه که معلوم می باشد این است که جذب شدگان چنین تجارتی بیشتر قشر متوسط و از بین آنان نیز بیشتر جوانان خصوصاً آنانی که با اینترنت آشنایی دارند، هستند. با این فرض ممکن که کلیه ی افراد مثلاً در منطقه ی غرب یا جنوب کشور جذب شوند، آنان باید چه کسانی را جذب و پورسانت خود را به خاطر جذب چه افرادی دریافت دارند. آیا در چنین شرایطی فعالیت متوقف نخواهد شد و اگر پاسخ این باشد که چنینی کسانی به مناطق دیگر رفته و افراد را جذب نمایند، آیا واقعاً به چنین شخصی در این تجارت مشکوک در منطقه ای که فردی او را نمی شناسد، باور خواهند کرد؟ اگر افراد آن جا نیز جذب شدند در آخر افراد پایین هرم باید دنبال چه کسانی بگردند؟ آیا تنها افراد پایین هرم که به دلیل هرمی بودن تجارت بیشترین تعداد جذب شدگان را تشکیل می دهند، ضررمند نخواهند بود؟

 

۱۳) در تجارت فوق تولیدی رخ نخواهد داد و کالایی نیز رد و بدل نخواهد شد. تنها آن چه کالا نامیده می شود، سکّه هایی است با یک سوم قیمت واقعی آن که از طرف شرکت به افراد در سراسر جهان با دادن این انگیزه که در صورتی که دو شاخه ی ۳ نفره را مجاب به خرید نماید، جایزه ای به او تعلق خواهد گرفت. خریدار عملاً به دلیل قیمت بسیار پایین تر سکّه هایی که خریده است توانایی فروش آن ها را ندارد و در نتیجه خرید و فروش تنها یک طرفه بوده است. تجارتی نیز که در آن تولید رخ ندهد و هدف تنها یافتن بازار برای سکه های یک طرف معامله باشد حداقل مسأله این است که در آن شبهه وارد می باشد.

 

                  

         

 

         

 

 

 

                             پانوشت: موج فعالیت فعالان گلدکوییست به حدی است که در دانشگاه ها و برخی ادارات کرمانشاه، به صورت علنی مباحث این فعالیت رد و بدل و هر روز مشتریان جدیدی به جمع گلدکوئیستی ها اضافه می شود. به گزارش خبرنگار دانشگاهی "مهر"، در کرمانشاه، در حالی که بحث ممنوعیت فعالیت و دستگیری عوامل گلدکوییست در محافل مختلف مطرح است فعالیت شرکت های هرمی (گلدکوییستی) گسترش چشمگیری در استان کرمانشاه بویژه شهر کرمانشاه یافته است. فعالیت برخی مهندسی و پزشکان در گلدکوییست سبب شده است، آنها به محض دریافت اولین حقوق، از رفتن به محل کار خود امتناع ورزند. یکی از پزشکانی که به گفته خود بیش از دو ماه است طبابت را کنار گذاشته به خبرنگار "مهر" گفت: ضرورتی برای ادامه فعالیت و زحمت نمی بینم. یک مهندس شهرسازی نیز که آشنایی با گلدکوییست و نحوه فعالیت آن را مدیون یکی از همکارانش است، گفت: نزدیک ۲۰ سال تحصیل کرده ام اما الان می بینم به ساده ترین شکل ممکن می توان پول کلان به دست آورد که هیچ دردسری هم ندارد و مجبور نیستم صبح تا شب این همه به خودم فشار بیاورم. وی ادامه داد: الان یکی از دوستانم ۳ ماه است با گلدکوییست کار می کند و در همین مدت کوتاه بیش از ۴ تا ۵ برابر سپرده ای که در این مسیر هزینه کرده برداشت کرده است. با این شرایط کسی دیگر حوصله فعالیت فکری ندارد. یک کارشناس اقتصاد نیز به خبرنگار "مهر" گفت: سرکار نرفتن فعالان شرکت های هرمی را بزرگترین ضربه به اقتصاد ایران دانست و گفت: تصور کنید نخبه ترین و شاخص ترین چهره های علمی و فرهنگی و حتی سیاسی کشور درگیر این فعالیت ها شوند و بدون کمترین زحمت پول هنگفتی به دست آورند، در این صورت علاوه بر فلج شدن اقتصاد، متخصصان کشور دیگر انگیزه ای برای فعالیت نخواهند داشت.

• بعدی >