منطقه طلایی مدیریت

کارناوال دموکراسی

کارناوال دموکراسی

روزنامه دنیای اقتصاد

بزرگترین انتخابات جهان به مدت یک ماه در هند برگزار می‌شود

مترجم: سمانه فیاضی

کمیسیون انتخابات هند، بالاخره در پنجم مارس سال جاری میلادی، زمان برگزاری بزرگ‌ترین تمرین دموکراسی در جهان را مشخص کرد.

 به این ترتیب، دولت جدید هند در اواسط ماه مه، روی کار خواهد آمد. از هفتم آوریل تا دوازدهم ماه مه (از 18 فروردین تا 22 اردیبهشت سال جاری)، طی 9 مرحله رای‌گیری در ایالات مختلف هند، بالغ بر814 میلیون نفر(به‌طور بالقوه) برگه‌های رای خود را در صندوق انتخابات عمومی هند خواهند انداخت. شمارش آرا تا شانزدهم ماه مه انجام خواهد گرفت. همانند انگلستان، هر فردی برای انتخاب نماینده حوزه انتخابی خود در پارلمان ملی که متشکل از 543 عضو است، رای خواهد داد. حزبی که بیشترین نماینده را داشته باشد، شانس اول برای تشکیل ائتلاف و در نهایت در دست گرفتن دولت را خواهد داشت. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد برنده احتمالی، حزب اپوزیسیون مردم هند (BJP) است که امیدوار است تا نارندرا مودی را به عنوان نخست‌وزیر بعدی جایگزین کند.

تلاش‌های گسترده انتخاباتی نشان می‌دهد هند کارش را به بهترین شکل ممکن به انجام رسانده است. این موضوع تلنگری است به آنهایی که چشم‌اندازی غبارآلود از دموکراسی به مردم جهان ارائه می‌دهند و معتقدند که نبود دموکراسی باعث توسعه و پیشرفت کشوری مانند چین و وجود آن سبب ضعف قدرت‌های غربی شده است. در این انتخابات عظیم، نزدیک به یک ششم جمعیت جهان حضور خواهند داشت، بنابراین مستلزم صرف زمان زیادی است. جمعیت رای اولی‌ها به تنهایی بالغ بر 100 میلیون نفر (به‌طور بالقوه) می‌شود که بیشتر از کل جمعیت فیلیپین است. نتیجه احتمالی، انتقال مسالمت‌آمیز و آرام قدرت از یک حزب به حزب رقیبش است که این موضوع تصدیق‌کننده بلوغ دموکراسی در هند خواهد بود.

برخلاف آنچه در کشورهای همسایه مانند پاکستان، افغانستان یا بنگلادش رخ می‌دهد، انتخابات هند در صلح و آرامش برگزار خواهد شد. انفجارهایی که در اواخر سال 2013 در محل گردهمایی حزب BJPدر ایالت بیهار اتفاق افتاد، یک استثنا بود. روش انتخابات واضح و روشن است (البته رقابت می‌تواند یک مساله باشد؛ احزاب و نامزدها به‌طور معمول در مورد هزینه‌ها قانون شکنی می‌کنند و پول و هدایای فراوانی را در هفته‌های پایانی مبارزات انتخاباتی صرف رای‌دهندگان خواهند کرد). با این حال، هیچ‌کس به بروز تقلب در نتایج انتخابات اعتقاد ندارد. انتخابات الکترونیکی (بیش از 1/4 میلیون دستگاه رای‌گیری مورد استفاده قرار خواهد گرفت) و استقرار سنگین نیروهای امنیتی حتی در مناطق دوردست، پایانی است بر آنچه تحت عنوان « تصرف حوزه»

(booth capturing) مطرح بود؛ شیوه‌ای که در آن عده‌ای قانون شکن، حوزه‌های انتخاباتی را به اشغال خود درمی‌آورند و صندوق‌های رای‌گیری را با برگه‌های رای مورد نظر خود پر می‌کنند.

پیش‌بینی قابل اعتنا درباره امور سیاسی هند بسیار دشوار است. حزب BJPاطمینان کامل داشت که نتایج خوبی را در دو انتخابات ملی که در سال‌های 2004 و 2009 صورت گرفت به دست خواهد آورد؛اما در هر دو نوبت با شمارش آرا و مشخص شدن صاحبان کرسی‌ها، تنها شکستی سنگین نصیب این حزب شد. با این حال، بر اساس نظرسنجی‌های انجام گرفته و همچنین نتایج انتخابات ایالتی اخیر (که حزب BJPپیروز آن بود)، به نظر می‌رسد که پیروزی در انتخابات آینده هند نصیب حزب BJPخواهد شد. با این اوصاف، به احتمال بسیار زیاد حزب حاکم کنگره شکست سنگینی را متحمل خواهد شد؛ درحالی‌که BJPاز انبوه حمایت‌ها بهره خواهد برد. به این ترتیب، چهار وضعیت احتمالی را می‌توان متصور شد. اول اینکه، با استناد به شواهد انتخابات ایالتی، احتمالا مشارکت مردم در انتخابات بالا خواهد بود. کمیسیون انتخابات، مشارکت 70 درصدی را پیش‌بینی می‌کند و احتمال می‌دهد در بعضی مناطق، این رقم به‌طور قابل توجهی بیشتر شود. گذشته از این، نارضایتی از حزب حاکم کنگره، شور و هیجان به خاطر حضور آقای مودی و اشتیاق عمومی که در این انتخابات حائز اهمیت است، همگی بر این صحه می‌گذارد که شمار رای‌دهندگان بالا خواهد بود.

دوم اینکه، طبیعت و شیوه پردازش مبارزات انتخاباتی، شهری‌تر از قبل خواهد بود. بر اساس آمار رسمی، دو سوم جمعیت هند هنوز هم در روستاها زندگی می‌کنند و از طریق کشاورزی زندگی خود را اداره می‌کنند؛ اما واقعیت این است که در 10 سال گذشته که رشد اقتصادی سرعت بالایی را تجربه کرده است، رشد شهرنشینی نیز در هند افزایش یافته است. بنابراین بعضی از هندی‌ها به‌طور کل به شهرها نقل مکان کرده‌اند و بعضی دیگر، بخشی از سال را در شهرستان‌های در حال رشد می‌گذرانند و در فصل کشت و کار به روستاهایشان برمی‌گردند.

بسیاری از خانواده‌های روستایی در حال حاضر به درآمدی که از شهرها به دست می‌آورند، متکی هستند. گسیل پول نقد به روستاها اتفاقات خوبی را رقم زده است؛ به‌ویژه اینکه تلفن‌های همراه و تلویزیون‌های کابلی بیش از پیش موجود است. حتی ساکنان مناطق روستایی نیز لااقل بخشی از زندگی خود را از طریق کارهای خدماتی اداره می‌کنند و نه فقط به وسیله محصولاتی که از مزارع و باغ‌هایشان به دست می‌آورند، نتیجه این که انتظارات رای‌دهندگان تغییر کرده است. بسیاری از مردم آرزوی شغل جدیدی را دارند تا بتوانند به وسیله آن کالاهای مصرفی خود را خریداری کنند. پیام‌های سیاسی کلیشه‌ای، همانند گذشته از طرف احزاب سیاسی مطرح خواهد شد، تعهد دسترسی به خدمات دولتی، وعده رفاه یا حمایت از یک طبقه خاص از مردم یا گروه‌های مذهبی، اقداماتی است که قول آن را به مردم خواهند داد؛ اما این‌گونه فعالیت‌ها طرفداران کمتری را جلب می‌کند. سیاستمداران عاقل، مبارزات انتخاباتی خود را با صحبت از آرمان‌های شهرنشینی و زندگی شایسته پیش می‌برند.

سوم اینکه، نقش رهبران احزاب به‌طور غیرمنتظره‌ای قوی خواهد بود. محور مباحثه‌های مربوط به انتخابات، پست نخست‌وزیری است. البته این مساله جدیدی نیست، اولین نخست‌وزیر هند یعنی جواهر لعل نهرو بسیار قدرتمند بود، دختر او، ایندیرا گاندی، به قدرتی فراتر از حزب کنگره دست پیدا کرد. در عین حال، شکی نیست که آقای مودی، فرماندار ایالت گجرات هند، قابلیت آن را دارد که در این انتخابات پیروز شود. البته او گذشته بحث برانگیزی دارد؛ در جریان شورش‌های اجتماعی در سال 2002 و در زمان تصدی فرمانداری گجرات، بیش از 1000 نفرکه که غالب آنها مسلمان بودند کشته شدند. با این حال، آقای مودی، ایجاد اقتصاد قوی در ایالات گجرات را نیز در کارنامه خود دارد؛ اما مساله مهم‌تر این است که او حرفه‌ای‌ترین کمپین سیاسی را اداره می‌کند. در مقابل، راهول گاندی، از اعضای حزب حاکم کنگره، ظاهرا تفاوت عمده‌ای با مودی دارد و همچنین گزینه‌ای نامطمئن به نظر می‌رسد. گاندی بیشتر وقت خود را صرف بررسی آمار و ارقام و اسناد دولتی می‌کند و به جای اینکه توضیح دهد که چرا می‌خواهد زمام امور هند را در دست بگیرد، سرگرم اصلاحات درون حزبی است. رهبران احزاب دیگر، مانند آروین کجریوالد، رئیس حزب ضد فساد دهلی و چهره‌ای منطقه‌ای مانند «جایارام جایالالیتا‌» از ایالت تامیل نادو، ممکن است در منطقه خود قدرتمند عمل کنند.

چهارم و درآخر اینکه، احتمال دارد نتایج کلی انتخابات، غافلگیرکننده باشد و خصوصیات غیرمنتظره‌ای را به سیستم سیاسی وست مینستری (نظام پارلمانی) هند اضافه کند. نظرسنجی‌ها می‌تواند پیش‌بینی مناسب و معقولی درباره سهم احتمالی هر یک از احزاب از آرای عمومی در مناطق پرجمعیت و حائز اهمیت از نظر سیاسی، مانند ایالت اوتار پرادش ارائه دهد؛ اما چگونگی تقسیم این آرا بین حوزه‌های انتخاباتی، مساله‌ای است که پیش‌بینی آن بسیار دشوار است.  خواه اکثریت آرا به شکل قابل توجهی به نفع گروه خاصی باشد یا با اختلافی کمتر بین گروه‌ها تقسیم شود، در نهایت تعیین خواهد کرد که برنده کدام حزب است. وقتی صاحبان کرسی‌ها مشخص شدند، نوبت به ائتلاف احزاب می‌رسد که قبلا رقیب هم بوده‌اند تا به این ترتیب بیش از 272 صندلی را به دست آورند و در نهایت ساختار دولت ملی را تشکیل دهند. مشکل‌ترین چالش برای آقای مودی بعد از محاسبه آرا و کرسی‌ها به وجود خواهد آمد، چرا که باید به دنبال متحدانی قابل اعتماد برای تشکیل ائتلاف باشد.

• < قبلی
• بعدی >